Doğal Safir mi, Laboratuvar Üretimi Safir mi?
Yüzyıllardır safirler, güzellikleri ve sertlikleri nedeniyle takılarda tercih edilen taşlar olmuştur. Ancak safirlere olan talep, doğal kaynaklardan elde edilebilen miktardan çok daha fazladır. Aslında, safirleri ve yakutları içeren korindonun mücevher kalitesinde bulunması oldukça nadirdir. Şaşırtıcı bir şekilde, safir ve yakutlar, 100 yılı aşkın bir süre önce sentezlenen ilk değerli taşlardandır. Üreticiler, bugün safirleri sentezlemek için o zamanlar kullanılan teknolojik yöntemlerin bazılarını hala kullanmaktadır.
Peki, doğal safir ile laboratuvar üretimi safir arasındaki farkı anlayabilir misiniz?
Laboratuvar Üretimi Safirler Nasıl Üretilir?
İster Dünya'nın derinliklerinde olsun ister bir laboratuvarda, safirler aynı temel maddeden, yani alüminyum oksitten oluşur. Elbette, bir laboratuvarda üretilen değerli taşların en büyük avantajı (üretici açısından) zamandan ve maliyetten tasarruf sağlamaktır. Bir laboratuvarda, üreticiler kimyasal ve fiziksel süreçleri kontrol edebilir ve hatta hızlandırabilir, ayrıca doğada nadir bulunan mineralleri birleştirebilirler. Aslında, laboratuvarlar, madenden çıkarmak zor veya pahalı olan değerli taşları sipariş üzerine üretebilirler.
Safirleri sentezlemenin iki ana yolu vardır: eritilme yöntemleri ve çözelti yöntemleri. Eritilme yöntemleri, alüminyum oksidi safir damlasına eritmenin yer aldığı yöntemlerdir, çözelti yöntemleri ise safir kristallerini bir çözelti içinde büyütmeyi içerir.
Eritilme Yöntemleri
En ucuz ve en eski eritilme yöntemi Verneuil yöntemi olarak bilinir. Bu yöntemde, bir alev alüminyum oksit tozunu (korundonda bulunan başlıca mineral) eritir. Damlalar, "boule" adı verilen uzun bir gözyaşı şekline dönüşür. Alüminyum oksit tozuna diğer minerallerin eklenmesi, safirin renkli çeşitlerinin oluşmasını sağlayabilir. Ayrıca, titanyum eklenmesi sentetik yakut üretecektir.
Verneuil yöntemi, doğada yaygın olarak bulunanlardan çok daha büyük safirler üretebilen bir alev füzyon yöntemidir.
Bir diğer eritilme yöntemi olan Czochralski yöntemi, alüminyum oksidi eritmek için radyo dalgaları kullanır. Üreticiler, karışıma bir tohum kristalinin takılı olduğu bir çubuk yerleştirir ve yavaşça döndürerek çeker, böylece bir safir sütunu oluşturur. Safirleri sentezlemenin pahalı bir yolu olmasına rağmen, saatte 4 inç'e kadar kristal üretebilir.
Çözelti Yöntemleri
Hidrotermal sentez, doğadaki oluşumu yakından taklit eden bir çözelti yöntemidir ve mineralleri bir tür "basınçlı tencerede" yoğun ısı ve basınca maruz bırakır. Mineral çözeltisi tencerenin üstüne çıktıkça safirler tohum kristallerinin etrafında oluşur.
Laboratuvar Üretimi Safirler Gerçekten Safir mi?
Kimyasal ve fiziksel olarak, doğal safirleri ve laboratuvar üretimi safirleri oluşturan maddeler aynıdır ve aynı atomik yapıya ve optik özelliklere sahiptirler. Gemoloji laboratuvarları, hem laboratuvar üretimi hem de doğal safirleri korindonun farklı formları olarak tanımlayacaktır.
Ancak bir tüketici olarak, laboratuvar üretimi ile doğal safir arasında ayrım yapmak isteyebilirsiniz. Her ikisi de güzel olabilir, ancak tam olarak neye para ödediğinizi bilmek en iyisidir. Satışa sunulan bir safir sentetik olarak sunuluyorsa, satın almak veya almamak konusunda bilinçli bir karar verebilirsiniz. Öte yandan, doğal olarak satılan bir safir karşınıza çıkarsa, yanlış gösterilme veya tanımlama hatası olasılığını göz önünde bulundurmanız gerekir.
Bir gemoloji uzmanı, laboratuvar üretimi safirleri doğal safirlerden nasıl ayırt edebilir?
Gemologlar Laboratuvar Üretimi Safirleri Doğal Safirlerden Nasıl Ayırt Edebilir?
Laboratuvar üretimi safirleri doğal safirlerden ayırt etmek zor olabilir, ancak her bir yapay üretme yöntemi, uzman bir gemologun tanımlayabileceği belirli işaretler bırakır.
Alev füzyonu gibi eritilme yöntemleri, doğada bulunmayan renk bantları ve eğrisel renk bantları gösteren safirler üretebilir. Czochralski yöntemi de gaz ve dumanlı örtüler gibi kapanımlar içeren değerli taşlar üretebilir. Hidrotermal sentez, ayırt edici kapanımlar bırakabilir.
